Simply Riaz... Simply Myself...

It came as a surprise to me when my friend announced that the Indian software giant where she was working for has imposed restrictions on dress policy. The new policy governs that religio-socio dressing is not allowed in the campus due to security reasons. It also stated that any violation of the code will incur a fine! My friend who wears a Hijab daily was very upset at this sudden change of policy by the renowned institution. In a nation where the constitution grants secular rights to everyone and the right to practise and propogate religion, this comes as a big blow. Religious freedom seems to be a far cry now. As far as I know, there is no legistlation in our country that deals with religious rights in the workplace.

It is interesting to note that the US which has the highest security threat in the entire world, has a seperate act to deal with workplace discrimination. Title VII of the 1964 American Civil Rights Act guarantees the right of employees to wear Hijab in the workplace. According to the act, as long as the attire is provocative in nature or does not compromise safety and health standards or proven to be a burden on the organisation or causes undue hardship to colleagues, the employer does not have the right to restrict the employee from wearing religious attire.

As long as India doesnt have a strict policy regarding workplace attire, I believe the minority will continue to suffer discrimination. All talk of secularism by the political parties just seem to be on paper wherein the reality is completely different as highlighted by the above episode involving my friend. At this point my friend has registered her protest with the HR of the company and is waiting for a response. Lets wait and watch what happens. Will continue on the updates in my next post.

The other day I was thinking about people who leave their home and come to a foreign country to earn a living. Take the case of those poor women who come to work as maids. I had the chance to interact with a couple of them. Both of them were divorcees and had kids back in their home country. One of them hasnt seen her 11 year kid for almost 4 years now. The other person's case was even more pathetic. It seems she fell in love with a rich guy back home, became pregnant and got married all within a month. Only then she realised that he had another family. She was patient for some time, had 2 kids but couldnt bear his tantrums anymore. She gave up everything including her kids and migrated to support her ailing sister. She worked as a maid. What an irony considering the fact that she had 4 maids at her husband's home. And not only that, she used to do marketing and had her own small business for almost 7 years! She even has a computer diploma. This is just one story. I am sure every such person will have their own sad story to tell. I feel just lucky that God has not tested me so much this far. I am sure this makes us sit up and give a thought to the unlucky ones.

இன்று காலை விஜய் டிவி யில் இந்த வார "நீயா நானா" நிகழ்ச்சியின் சிறு தொகுப்பை பார்க்க நேர்ந்தேன். ஜோதிடம் அவசியமா இல்லையா என்பதை பற்றி பேசி கொண்டிருந்தார்கள். ஒருவர் கூறினார், "காலையில் வெளியே வரும்போது காகம் வலது புறத்திலிருந்து இடது புறம் பறந்தால் அன்று அவருடைய செயல்பாடுகள் எல்லாம் மிக விரைவில் நடக்குமாம்". கேட்பதற்கு கொஞ்சம் வேடிக்கையாகத்தான் இருந்தது. நான் யாருடைய நம்பிக்கையையும் கேலி செய்ய விரும்பவில்லை. அவர் அவர் ஒவ்வொரு நம்பிக்கை வைத்திருப்பார்கள். ஆனால் அந்த நம்பிக்கை எப்பொழுது குடும்பத்தில் உள்ள பிறருக்கோ, அக்கம் பக்கத்தில் உள்ளவர்களுக்கோ, அலுவலகத்தில் கூட பணிபுரியும் நண்பர்களுக்கோ இல்லை நாட்டுக்கோ துன்பம் தருவதாக இருந்தால் கண்டிப்பாக அதை விட கேவலமான அசிங்கத்துக்குரிய விஷயம் வேறு எதுவும் இருக்க முடியாது! சமீப காலத்தில் என் சுற்று வட்டாரத்தில் நடந்த ஒரு சில விஷயங்கள் அதற்கு உதாரணம்.
என் நண்பனுக்கு அவன் வீட்டில் பெண் பார்த்து கொண்டிருக்கிறார்கள். ஒரு பெண்ணுடைய புகைப்படத்தை அவனுக்கு அனுப்பியிருக்கிறார்கள். அதை பார்த்து விட்டு அவனுககுஅந்த பெண் மிகவும் பிடித்திருந்தது. இரு குடும்பத்தினருக்கும் இந்த சம்மதத்தில் ஈடுபாடு இருந்தது. ஆனால் இறுதியில் ஏதோ ஒரு ஜோதிடர் இவர்களுக்கு திருமணம் நடந்தால் நாற்பது வயதில் இருவருக்கும் ஏதோ நோய் வருமாம், அதனால் வேண்டாம் என்று கூறி விட்டார்கள்! பாவம் என் நண்பன் மற்றும் அந்த பெண்ணின் மனதில் ஆசையை வளர்த்து விட்டு இறுதியில் மண்ணை அள்ளி போட்டு விட்டுவிட்டார்கள்!
வேறு ஒரு நண்பரின் வாழ்க்கையில் நட்ந்தது இன்னும் வேடிக்கை. நண்பரின் தங்கை ஒருவரை காதலித்திருக்கிறார். நண்பர் வீட்டில் அவர்கள் திருமணம் செய்து கொள்ள எந்த வித தடையும் இல்லை. ஆனால் வேடிக்கை என்னவென்றால் அந்த காதலனுடைய வீட்டில் எட்டு மாதங்கள் ஆகியும் அவர்கள் சம்மதம் இன்னும் கேட்கவே இல்லை. நண்பரின் தந்தையிடம் அவர்கள் எங்கள் திருமணம் கண்டிப்பாக ஜனவரி மாதம் நடந்தே தீரும் என்று கடந்த ஆறு மாத காலமாக உறுதியுடன் கூறி கொண்டிருந்தார்கள். டிசம்பர் மாதம் ஆகியும் ஒரு வேலையும் நடந்திராத நிலைமையிலும் கண்டிப்பாக சொன்ன தேதியில் திருமணம் நடக்கும் என்று திடமாக இருந்தார்கள். நண்பர் கோபமுற்று கேட்ட பொழுது விஷயம் தெரிய வந்தது. ஏதோ ஒரு ஜோதிடர் கூறினாராம் இவர்களுக்கு ஜனவரி மாதம் கண்டிப்பாக திருமணம் நடக்கும் என்று. இது வரை நடந்த பாடு இல்லை. அவர்கள் வீட்டில் சம்மதமும் கிடைக்கவில்லை. ஜோசியர் சொல்வது ஒரு பக்கம் இருக்கட்டும், இவர்களுக்கு அறிவு எங்கே போயிற்று? யோசிக்கவே மாட்டார்களா?
படித்தவர்களே இப்படி இருந்தால் பாமரர்களின் நிலை என்ன? அருமை நண்பர்களே, கொஞ்சம் யோசியுங்கள்!